1969

In de wervelingen van de jaren ’60, gekenmerkt door revolutionaire gebeurtenissen en de geboorte van de flower power cultuur, kocht ik mijn eerste Morgan, een elegante groene Plus 4. Dit voertuig, symbool van een vervlogen tijdperk, verbond mij met twee gepassioneerde studenten van de Université Libre de Bruxelles, Patrice Libier en Albert De Mey, die dezelfde enthousiasme voor uitzonderlijke auto’s deelden. In een tijd waarin het bezitten van een Morgan een teken was van distinctie en excentriciteit, vormden we een beperkte kring van liefhebbers.

Het kasteel van Ukkel, de zetel van onze importeur, baron Jacques Elleboudt, met zijn wilde park, is nu slechts een herinnering, vervangen door moderne constructies. De ontmoetingen en het onderhoud van onze kostbare auto’s vonden plaats in een garage die, ondanks transformaties door de jaren heen, nog steeds vol van deze herinneringen is.

Zelfs mijn bezoek bij mijn ouders, rijdend in mijn Morgan, had verbazing en overpeinzingen opgewekt, een teken dat het besturen van zo’n auto niet gebruikelijk was. Deze gedeelde passie met andere eigenaren, allen verbonden door de liefde voor deze zeldzame voertuigen, blijft onbreekbare banden weven tussen ons, erfgenamen van een tijdperk van durf en vrijheid.

1981

In 1981 hadden we ongeveer twintig Morgans. Ondertussen was de maandelijkse ontmoetingsplaats vastgesteld in de herberg-restaurant van het kasteel van Beersel. Een jaar later verhuisden we naar de Mellaerts vijvers in Woluwe. Ook in die tijd nam ik het voorzitterschap van de club over, die voor 99% uit Franstaligen bestond, maar aangezien ik Nederlandstalig ben, verviervoudigde het aantal Nederlandstaligen onder mijn voorzitterschap.

In die periode konden we onze ledenlijst verrijken met namen zoals die van Jacques Gallien (1982), Daniel Vreux (1985), Willy Maeremans (1986) en Willy Swinnen (1987), Coco Deldime (1989). In die tijd werden regelmatig rally’s georganiseerd, een clubtijdschrift werd voor het eerst uitgegeven en de club was regelmatig aanwezig op oldtimerbeurzen.

De eerste stand bevond zich op de beurs van Antwerpen, georganiseerd door de gebroeders Dockx (inmiddels het grootste verhuurbedrijf van auto’s en bedrijfsvoertuigen).

1991

Léon Giet maakte zijn opwachting bij het clubdiner in het restaurant ‘Le boeuf qui rit’ in Bergen en werd snel onze nieuwe voorzitter op 22 mei 1992.

Onder de impuls van deze actieve, welgestelde, welbespraakte man werd de club beheerd als een multinationale onderneming en kende een groei waardoor we niet ver van 130 leden waren. Dit waren de gouden jaren van de club. Hij organiseerde in ’92 het eerste internationale rally van de club in Durbuy.

2003

Willy Swinnen volgde Roger Saintenois op, die niet wenste zijn ambtstermijn te verlengen. Met een ruime meerderheid van de ‘vox populi’, werd Willy gekozen als voorzitter tijdens de verkiezing van 2004.
Hij leidde zijn ambtstermijn met glamour en als een gentleman, zorgdragend voor de vertegenwoordiging en de taalpariteit van de club. Men herinnert zich zijn sympathieke betrokkenheid en de kleurrijke edities van de Rally van de President.